مقایسه‌ی برخی ویژگیهای نحوی گفتار دانش آموزان دبیرستانی مبتلا به کم شنوایی

هدف: کم شنوایان علاوه بر محدودیت واژگانی، در سازماندهی واژه‌ها در قالب جمله نیز مشکل دارند. چنین مشکلاتی باعث می‌شود که بسیاری از مواقع پیام آنها برای مخاطب نامفهوم و سرشار از ابهام باشد. هدف از این پژوهش بررسی مقایسه‌ای برخی ویژگیهای نحوی ( فاعل، فعل، مفعول و حرف ربط) در گفتار دانش‌آموزان دختر مبتلا به کم شنوایی با دختران با شنوایی هنجار در مقطع دبیرستان بود. روش بررسی: این پژوهش به صورت مطالعه توصیفی _ تحلیلی و مقطعی اجرا شد. شرکت کنندگان 20 دانش آموز مبتلا به کم‌ شنوایی (شدید تا عمیق) و 30 دانش‌آموز با شنوایی هنجار دبیرستانهای دخترانه بودند. از دانش‌آموزان خواسته شد که تصاویر سریال آزمون تشخیص بوستون را توضیح دهند، همزمان صدای دانش‌آموز ضبط، گفتارش آوانویسی، ویژگیهای نحوی شمارش شده و استخراج شدند. سپس اطلاعات بدست آمده وارد نرم‌افزار spss16 شده و با استفاده از آزمون آماری t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار تعداد کل فاعل، فعل، مفعول و حروف ربط در گروه نمونه (3/5) 18، (3/4)17، (3/3) 7، (7/2) 4/25 بود. تفاوت میانگین تعداد فاعلهای حذف شده در گروه شاهد و نمونه معنادار بود (0/001>p). نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد دانش‌آموزان کم شنوا حتی در مقاطع تحصیلی بالاتر مهارت‌های نحوی ضعیفی نسبت به همسالان خود نشان می‌دهند، به طوری که تعداد فاعل، فعل و مفعول کمتری را نسبت به همسالان هنجار خود بکار می‌برند که می‌تواند به دلیل غنای واژگانی کمتر باشد. دانش‌آموزان کم شنوا برخی مهارت‌های نحوی مثل حروف ربط را خیلی کمتر از دانش‌آموزان با شنوایی هنجار استفاده می‌کنند.